Gisteren in een bus gaan zitten (die verdacht veel naar natte hond rook) om naar de volgende plaats te gaan: Ayuthaya. Deze plaats stond ooit vol met paleizen en tempels verguld met goud, nu staan er vooral onthoofde buddha’s. De Burmezen zijn hier in 17 zoveel binnengevallen en hebben de koninklijke familie afgevoerd, samen met al het goud en dus de hoofden van alle buddhabeelden. Die werden verkocht aan antiekhandelaren las ik ergens. Maar dat is wel een beetje raar aangezien het toen nog geen antiek was, maar gewoon soort van nieuw. Misschien hadden ze een voorzienende blik.
Vandaag beetje rondgefietst tussen de ruines dus. Het verkeer is hier overal echt moordend en je moet links rijden (tussen alle bussen, auto’s, tuk tuks, riksja’s en trucks), dus het is best een kunst om zonder kleerscheuren van a naar b te komen. Ik had wel een heel schattig mandje op mn fiets, alleen kun je daar niks inleggen, want dan wordt het gejat zodra je bij een stoplicht stilstaat.
De markt hier was ook erg interessant. Ik liep er nietsvermoedend rond om haarspeldjes te kopen, loop ik ineens tussen de afgehakte vissenkoppen, gevilde kippen, nog rondspartelende vissen en dooie kikkers! De stank was echt niet te harden, maar ik vond het een beetje lullig om met mn hand over mn neus te lopen dus ik prbeerde zo opppervlakkig mogelijk adem te halen. Het vlees pleuren ze ook gewoon zo op een of ander houten tafeltje. Lekker in 30 graden. Ik heb er maar niks gegeten. Maar mn haarspeldjes wel gevonden!
Ik heb de foto’s er maar niet zo groot ingedaan.. Het kostte me wel moeite om ze te maken hoor. Gatverdamme.
De laatste avond in het vorige stadje was nog best tof. Ze gingen namelijk het bombardement van de brug over de River Kwai naspelen. Was best goed gedaan moet ik zeggen: een licht en geluidshow compleet met nepjappanners, miniatuurvliegtuigjes en nepbommen. Misselijke lui waren dat trouwens, die Jappen. Ik was hier in een WAR museum geweest en daar werd ik niet vrolijk van. Wel bizar dat die hele licht en geluidshow gesponserd werd door Honda en Yamaha…
Voordat ik in de bus stapte op weg hier heen, was ik op het busstation naar de wc geweest. Dat was de eerste kennismaking met een openbaar (en dus hurk-) toilet in Thailand. Voor de ingang lagen allemaal schoenen en slippertjes, maar ik dacht ja dag, ik ga mooi niet op mn sokken die wc in.. Maar toen zag ik dat andere vrouwen hun slippers of schoenen uitdeden en andere klaarstaande gekleurde slippertjes daarvoor in de plaats aandeden. Ik kon alleen niet helemaal inschatten wat de ‘wc slippertjes’ en wat de gewone schoenen waren dus voor hetzelfde geld ben ik op iemand anders z’n goeie slippers naar de wc geweest…
Nog een ding: het is dus echt waar dat ze hier de ‘r’ niet uit kunnen spreken. Rice wordt dus steevast uitgesproken als ‘lice’ en lemongrass (was ze hier echt overal inflikkeren) staat op het menu als ‘Lemonglass’. Blijkbaar kunnen ze hem niet alleen uitspreken, maar ook niet schrijven.
Zoë doet Azië 