Grotten en een straaljager

(plaatjes zijn schaars deze keer. Internet is hier gruwelijk traag)

Hoe wordt je ’s ochtends het liefst gewekt? Ik kan veel dingen bedenken, maar wakkergedreund worden door Laos Karaoke muziek om 06.15 uur zit er niet bij. Ik dacht een rustieke ervaring te gaan meemaken toen ik een ‘homestay’ ging doen in het piepkleine afgelegen dorpje Ban Kong Lo.. (homestay is bij mensen thuis slapen en samen met ze eten enzo) Blijkbaar hebben ze daar een algemene village wakeupcall dmv heftige Karaokemuziek om zes uur ’s ochtends. Echt, het schalt door het hele dorp! De hele homestay was nogal een ervaring. Interessant, maar hoeft niet nog een keer. Het is nogal lastig als ik geen Laos spreek en de enige woorden Engels die zij spreken zijn ‘ok’ en ‘bye bye’. Zelfs naar de wc vragen was een avontuur. Maar hoort er allemaal bij natuurlijk. Ze waren wel heel erg geinteresseerd in mijn slippers, die wilden ze wel kopen. Dan komt de communicatie ineens wel van de grond. Verder bestond het nachtje logeren vooral uit tv kijken (in Thais), in mn eentje eten terwijl de hele familie om me heen zat en aanwijzingen gaf over hoe ik de verschillende gerechten moest combineren en proberen normaal met oma te blijven praten terwijl ze betel kauwde (vies rood spul, soort tabak geloof ik) en uitspuugde in een bakje. Terwijl ik zat te eten. Toppunt was wel toen ze me een klontje sticky rice gaf (ze eten hier alles met sticky rice, gebruiken ze als een soort lepel om andere dingen mee op te pakken) waar ze een pruim doorheen had zitten knijen in haar handje en net voordat ze het aan mij gaf nog even snel een haar uit vistte. Tja en het is onbeleefd om het te weigeren he..

De hele homestay hoorde bij het grote ‘Kong lo cave plan’, die grot die ik de had overgeslagen om op tijd in het zuiden te zijn. Nou en ik moest er wel wat voor over hebben hoor. De busreis vanuit het zuiden naar de dichtsbijzijnde grote plaats kostte 10,5 uur ipv de normale 6 tot 7 uur. Reden: heeeeeel vaak stoppen om mensen in en uit te laden of om bijvoorbeeld even hallo te gaan zeggen tegen een familielid aan de kant van de weg terwijl de hele bus toekijkt. Ja en toen we een babykoe hadden aangereden, liep dat wel hele grote vertraging op: Bus rijdt op de weg, bus remt heel hard (maar klaarblijkelijk te laat) , bus raakt iets, zwenkt heen en weer, valt bijna om, stopt, en rijdt achteruit. Twee mannetjes stappen uit de bus, lopen naar de kant van de weg, pakken het aangeredene op (babykoe dus), hijsen hem/haar op het dak, binden het vast en rijden verder. Bus was redelijk beschadigd, maar kon nog wel rijden. Het allerergste was dat de koe volgens mij niet dood was. En we reden nog uren met dat beest rond op het dak, echt zo zielig.

Maar goed, de grot die ik daarna gezien heb, was wel echt de moeite waard. Het is een grot van 7 km lang met een rivier erdoorheen en de grot is op sommige plaatsen wel 100 meter hoog en breed. Je gaat erin met een klein bootje met je zaklampje (wel met gids en die hebben ook zaklampen) en verkent de grot in het bootje. Af en toen moet je uitstappen omdat het water te laag is en de boot over een stel rotsen heegetild moet worden. Er zijn meerdere bootjes in de grot, dus je ziet in de verte allemaal kleine lampjes varen. Het had wel een groot ‘Lord of the rings’ gehalte. Voordat ik naar de grot ging had ik nog geprobeerd nieuwe batterijen voor mijn zaklamp te kopen, maar het gebied waar de grot is, is nog redelijk onontwikkeld op toerisme gebied waardoor eten bestellen in een restaurant, of dus batterijen kopen voor je zaklamp net even wat meer moeite kost: ik had in een winkeltje wc papier gekocht en vroeg toen of ze ook batteries hadden. Er werd moeilijk gekeken, dus ik haalde pen en papier tevoorschijn om een batterij te tekenen. Blijkbaar heeft 5 jaar kunstacedemie nog wel iets te wensen overgelaten, want ze kwam met maandverband aanzetten.. Toen ik een zaklamp tekende met batterijen erin keken ze al helemaal afkeurend en werd ik bijna de winkel uitgestuurd. Kreeg toch bijna het idee dat ze mijn impressie van een zaklamp voor een ander voorwerp hielden waar batterijen in moeten..

Na de grot nog een trekking gedaan in die buurt. Was leuk, niet superspectaculair, nog meer mooie grotten gezien, gezwommen in een grot met een meer (koud!) en een nieuw kaartspel geleerd. Was weer een snurker mee op de trekking. Je kan het soms al zien he, van die enorm grote dikke mannen, bijna altijd nurkers! Deze  keer was het enorme Duitse walrus. En serieus, hij snurkte zo ongelooflijk hard (nog nooit zoiets gehoord) dat ik midden in de nacht mijn bedje naar het balkon heb verhuisd. En toen bleken daar nog meer mensen te liggen die het gesnurk niet meer aan konden. Op een gegeven moment lag de helft van de mensen gewoon buiten te pitten omdat er in de slaapzaal een soort straaljager bezig was.

Mijn laatste grote avontuur in Laos was wel de motorrit op het Bolaven plateau. Het probleem in Laos is, is dat je op sommige plekken alleen met een motorfiets (nouja, veredelde brommer) kan komen. Eerst durfde ik niet, maar ik had van zoveel mensen gehoord dat het heel tof was, dat ik het toch wilde proberen. Dus samen met twee Franse meisjes (waarvan er eentje ook nog nooit op een brommer/motor gereden had) eerst oefenen op een binneplaats en toen de volgende dag een motorfiets gehuurd (ze noemen het hier een motorbike, maar het is dus een soort grote brommer. Wel met versnellingen en hij kan ongeveer 100 (al gaat de teller tot 140)) en vetrokken richting het Bolaven plateau. Het plateau wordt gebruikt om koffie op te verbouwen en vele watervallen (alweer). Het was echt superleuk, je voelt je echt stoer op zo’n ding (al doet het mandje voorop een beetje afbreuk aan de stoerheid) en heb ook op dirtroads (niet geasfalteerde wegen) gereden. Alles goedgegaan, had ook netjes een helm op en lange broek enzo.

Mijn aller- allerlaatste avond in laos (gisteren) doorgebracht op alweer de 4000 eilanden. En zit sinds vandaag in een nieuw land: Cambodja. In Krati welteverstaan. Het beslissingen nemen begint nu al en daar ben ik oh zo goed in (not), dus ik moet de komende dagen een beetje een plan gaan uitstippelen denk ik..