Hondenmode

Drie steden verder inmiddels.. Zit nu in Pai, helemaal in het noorden, echt heel erg relaxed hier. Gisteren wel een hele dag kotsen gehad, maar goed dat hoort er een beetje bij en ongeveer iedereen die ik hier spreek is ziek geweest, zal wel een virusje zijn. Vanochtend ontbeten en mijn toast met gebakken eieren zit nog in mn maag, dus dat gaat de goeie kant op!

Ayuthya was nog erg gezellig. Een dagje naarLopburi geweest, waar een apenfestival aan de gang was. Er wonen zo ongelooflijk veel apen in de stad dat ze eens per jaar speciaal voor hun een feest organiseren. Door de hele stad staan tafels met fruit en groente (ik zag er zelfs winegums en ander snoep tussenliggen) waarop die apen een beetje kieskeurig zitten te zijn. Van heel veel dingen nemen ze een hap enb gooien de rest gewoon weg. Ik heb ook nog nooit zulke dikke apen gezien. Of met zulke roze tepels of zak.

check die zak!

De reis naar Lopburi was ook nog best een avontuur. De trein zat zo ongelooflijk vol dat ik soort van half uit de deur moest hangen. En met 100 km per uur..

Op de terugweg was de treinreis nog mooier. We zaten weer in de deur (op zich was dat niet perse nodig, maar ik vond het een stuk leuker daar dan op een stoel binnen). De zon ging langzaam onder en je voelt de wind door je haar wapperen. Toch een beetje jammer dat je zo’n romantisch moment dan deelt met een 49 jarige Duitser die Karl Heinz heet..

’s avonds weer een andere date. (om de een of andere reden kom ik meer mannen dan vrouwen tegen ;-) Ik ging met Andy uit Brighton de lokale keuken proberen. In de Lonely Planet (door veel reizigers ook wel de bijbel genoemd) stond dat het eten in straatkraampjes echt 100 keer lekkerder is dan het eten in restaurants (en een stuk avontuurlijker), dus dat wilden we wel eens zien. Je moet je voorstellen dat je op een nachtmarkt omringd bent met kraampjes met raar eten en geen idee hebt wat er allemaal borelt in de potten en pannen op het vuur. We hadden maar het netste stalletje uitgekozen waar ook een menu bijlag.

Hmm, pittige cashewnoten salade, dat leek me wel wat. Vol verwachtig aan een tafeltje gaan zitten met een Chang biertje. Eerst kwam Andy’s eten: rijst met gekruid vlees en daarna werd er een plastic bordje met een berg cashewnoten erop op tafel gezet.. We dachten eerst dat het misschien een sidedish was, want een berg cashewnoten zonder iets erop of eraan, kon toch echt mijn pittige yam (=salade) niet zijn.. Maar helaas, na wat navragen bleek het toch echt wel mijn overheerlijke salade te zijn. Ik heb er maar wat rijst bijgevraagd, maar witte rijst met droge cashewnoten erdoor was toch niet helemaal wat ik me van ‘avontuurlijk straateten’  had voorgesteld.

Een van de leuke dingen aan reizen is dat je niet alleen iets leert over het land wat je bezoekt, maar ook over de landen van de mensen die je onmoet (ik weet bijvoorbeeld nu dat Slovenie de vorm van een kip heeft). Het leek Andy ook een goed moment om wat Urban myths over Nederlanders  bij mij eens na te vragen. Hij vroeg met een heel serieus gezicht of het waar is dat Nederlanders een hele hoge tandarts verzekering hebben, omdat hij had gehoord dat oudere mensen heel veel problemen krijgen met hun gebit omdat de Nederlandse taal van die rare klanken heeft (!). Een ander verhaal dat blijkbaar in de UK rondgaat is dat de Europese standaard voor deurhoogtes aangepast moest worden omdat Nederlanders zo lang zijn (ik wist niet eens dat een europese standaard bestond).

Op de terugweg kwamen we een groepje Thaien tegen die aan het drinken waren op de stoep. Het leek Andy een goed idee om de duidelijk zeer aangeschoten Thaien eens te vragen waarom alle honden in Thailand een t-shirt of ander outfit aanhebben:

Alleen de meest ranzige, met tepels tot op de grond hangende honden schijnen bloot door het leven te mogen gaan. Dus ik dacht dat het iets te maken had met het verschil tussen straathonden en honden met een eigenaar, maar de Thaien zelf zeggen dat het is omdat de honden het anders koud krijgen.. Ja, dat lijkt me ook echt een probleem in een land met overdag 30+ graden.

In ieder geval gaven de dronken Thaien ook zo’n soort antwoord en werden we meteen uitgenodigd om whiskey met ze te drinken.

(hmm, op de foto lijken die Thaien wel helemaal kabouters)

Na Ayuthia doorgestoomd naar Chiang Mai. Iedereen roept dat dat zo’n fantastische stad is, maar ik vond er weinig aan. Wel mijn eerste Thaise massage gehad (kruising tussen een massage en erg intense fysiobehandeling. Er kraakte nogal wat en op een gegeven ogenblik zit er zo’n Thais vrouwke met haar volle gewicht op je rug terwijl ze je armen in een hoek van 90 graden naar anchteren buigt..) Was erg interessant. Je krijgt ook een speciaal pakje aan: een soort enorme slobberbroek met bijpassendslobber jasje. Alleen wist ik niet of je wel of geen ondergoed aan moest houden en keek dat meisje een beetje vreemd toen ik uit het pashokje kwam (ik had alles achterstevoren aangetrokken).

Chiang Mai

Nu zit ik al een paar dagen in Pai. Echt suuperrelaxed. Prachtig bamboohutje dat uitkijkt over een tuin met hangmatten. Geen flikker gedaan eigenlijk. Heel veel leuke mensen ontmoet. Vrijdag 5 december was de koning jarig en dat betekent helaas dat er geen alcohol geschonken mag worden, dus had iedereen de dag ervoor flink ingeslagen. ’s avonds een groot vuur gebouwd en daar een beetje rond zitten hangen en biertjes of whiskey uit een emmer gedronken. De foto hieronder is iets daarvoor genomen toen we nog bij ons guesthouse zaten.